موسیقی ما - جدیدترین آلبوم کیهان کلهر که در آن با شاه کمان به اجرا پرداخته با عنوان «تنها نخواهم ماند» اول اسفند ماه امسال منتشر میشود. این آلبوم از هشت قطعه «راز و نیاز با آسمان»، «کجایی»، «ظهر گرم تابستان»، «سرودی برای باران»، «من به فریاد»، «چیدن ستاره»، «شکوه» و «تنها نخواهم ماند» تشکیل شده است.
آلبوم «تنها نخواهم ماند» به دو نوازی بداهه شاه کمان و سنتوربم در مایههای بیات اصفهان و افشاری اختصاص دارد که طی آن کیهان کلهر با شاه کمان و علی بهرامی فرد با سنتور بم به اجرا پرداختهاند.
کلهر پیش از این درباره ساز «شاه کمان» گفته بود: جنس صدای این ساز، به کمانچه نزدیک است و هشت سیم واخوان (بم) در آن به کار رفته است که به سازهای قدیم ایرانی نزدیک است. در این روزگار که ابداع ساز، معمول شده است ما نیز «شاه کمان» را بعد از ۱۵ سال کار روی آن، ارائه میکنیم.
این اثر که از سوی موسسه فرهنگی هنری نقطه تعریف منتشر میشود در سال ۸۹ در استودیو بل ضبط شده است.
کیهان کلهر تا کنون ۳ بار نامزد دریافت جایزه جهانی گرمی بوده است. وی را به عنوان جهانیترین مرد موسیقی ایرانی یاد کرد هاند.
کمبود دکمه لایک احساس می شود.
like
نیلوفر در آرزوی مردابی جاری است و مرداب عین خیالش نیست که ازچشمان نیلوفر اشکهایی غم آلودبرکف مرداب میچکد و تمنا دارد که مرداب دوباره جاری شود . مگر دیده ای که نیلوفربتواند بدون مرداب سحرش را به شب برساند! مگر دیده ای که مرداب درخواب عمیق باختن گرفتار شودو نیلوفر در آرامش غوطه زندو بگوید توراآخر بامن چه کار ! مرداب من توجاری باش تامن نیز نیلوفر بودن رازندگی کنم !
تفلدمهههههههههههههههه بدو بیا...
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز ؟؟؟
آفتابی ست هوا ؟؟
یا گرفته ست هنوز ؟؟
من درین گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می بینم دیوارست
هرچه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
اندرین گوشه خاموش فراموش شده ،
یاد رنگینی در خاطر من
گریه می انگیزد :
ارغوانم آنجاست...
رویای با تو بودن را نمی توان نوشت نمی توان گفت و حتی نمیتوان سرود
با تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخی تنهایی
و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتنت
و...و من همچون غربت زدای در آغوش بی کران دریای بی کسی
به انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابد
وتا وقتی که شبنم زلال احساست زنگار غم را از وجودم بشوید
بانوی دریای من...
کاش قلب وسعت می گرفت شمع با پروانه الفت می گرفت
کاش توی جاده های زندگی خنده هم از گریه سبقت می گرفت.